محمد حسین لطیفی کارگردان سریال «صاحبدلان» از روزهای تصویربرداری و محتوای این سریال گفت.
به گزارش آی‌فیلم، سریال «صاحبدلان» که در ماه رمضان سال 85 از شبکه یک سیما پخش شد، زندگی پیرمردی صحاف به نام سید خلیل صحاف‌زاده را روایت می‌کند. او و نوه اش، دینا با ورود قرآنی برای صحافی به خانه، وارد ماجراهایی می‌شوند که از داستان پیامبران در قرآن الهام گرفته شده‌است.
این سریال با استقبال بالایی از سوی مخاطب همراه شد و یکی از موفق‌ترین سریال‌های مناسبتی شناخته می شود. به بهانه بازپخش این مجموعه از شبکه آی فیلم در رمضان امسال، با محمدحسین لطیفی کارگردان سریال گفت و گو کردیم که در اینجا می خوانید.
*آقای لطیفی به نظر می رسد که شما به تجربه گرایی در سینما گرایش دارید. در کارنامه شما هم آثار کمدی وجود دارد هم فیلم دفاع مقدسی ساختید و هم در کنار سینما، علاوه بر سریال سازی در تلویزیون، برای نمایش خانگی هم سریال ساختید. اجرای برنامه سینمایی «هفت» هم می تواند تاکیدی بر این باشد که شما فارغ از تجربه ژانرهای گوناگون سینمایی، به تجربه مدیوم های مختلف هم علاقه دارید. تحلیل خودتان از این ویژگی چیست؟
شاید اگر بخواهم با یک جمله این تنوع و تعدد را در کارنامه حرفه ای ام توضیح دهم، باید بگویم که لذتی که در تجربه فضاها و موقعیت های تازه دارم، من را به حیطه‌های مختلف کاری سوق می دهد. هر کدام از این تجربه ها هم بر تجربه کاری‌ام اضافه می کند و شناخت مرا نسبت به موقعیت های گوناگون دراماتیک بالا می برد و امکان لذت بردن از کاری که می کنم را افزایش می دهد. راز قصه اما در نسبتی است که بین لذت بردن و تجربه کردن وجود دارد. به این معنا که من از کاری لذت می برم که تجربه تازه ای برای من باشد. در واقع ریشه این تجربه گرایی را باید در تعریف و نگاه من به لذت بردن از کار جست و جو کرد.
*یکی از موفق ترین تجربه های شما ساخت سریال «صاحبدلان» بود که در حافظه تاریخی مخاطب به عنوان یکی از بهترین سریال های مناسبتی یا ماه رمضانی شناخته می شود. رمز موفقیت و استقبال مخاطب از این سریال را چه می دانید؟
امیدوارم آنچه که می گویم به شعار و ریاکاری تفسیر نشود؛ اما به شدت معتقدم «صاحبدلان» از آن سریال هایی بود که خداوند شرایط ساخت آن را فراهم کرد. این سریال در شرایطی تولید شد که عوامل مختلفی دست به دست هم داده بود تا ساخته نشود؛ اما خدا کمک کرد تا هماهنگی های لازم برای تولید سریال صورت بگیرد و سریال تولید شود. ضمن اینکه باید با توجه به قصه و روح حاکم بر قصه، برکات قرآن و توجه به این کتاب آسمانی را در ماندگاری این سریال لحاظ کرد. ما تمام تلاش خودمان را کردیم تا آیات قرآن را در زندگی جاری کنیم؛ به‌طوری که در قالب یک درام برای مخاطب قابل درک باشد. حضور ملموس قرآن در زندگی امروز در بستر این قصه، این سریال را متبرک و محبوب کرد. ضمن اینکه باید به قلم توانمند علیرضا طالب زاده در نگارش قصه جذاب و پرمایه صاحبدلان و به ویژه خلق شخصیت های قوی و تاثیرگذار و دیالوگ های پرکشش هم اشاره کرد که نقش مهمی در موفقیت این سریال و ماندگاری آن داشت.
*آیا فیلمنامه در مرحله بازخوانی یا ساخت، تغییراتی هم داشته است؟
به شکل خیلی محسوس که نه، فقط در حدی که یک کارگردان بر حسی سلیقه تغییرات جزیی در آن به وجود می آورد. اتفاقا فیلمنامه صاحبدلان تنها کاری بود که در کارنامه ما دستخوش کمترین تغییر شد. من عمده آنچه را آقای طالب زاده نوشته بود، اجرا کردم و تغییرات بیشتر در برخی از دیالوگ ها بود که من دیالوگ هایی را جایگزین کردم که به حس صحنه لطمه نزند.
*فارغ از بحث فیلمنامه و کارگردانی به نظرم بازی حسین محجوب در نقش خلیل هم تاثیر مهمی در جذب مخاطب داشت. چطور ایشان را برای ایفای این نقش انتخاب کردید؟
قطعا همینطور است. به نظرم حاج خلیل یکی از نقش های به یادماندنی در کارنامه ایشان شده است. برای انتخاب بازیگر این نقش در ابتدا فقط به این فکر می کردم که این نقش را باید کسی بازی کند که کمتر در تلویزیون و سریال ها دیده شده و مخاطب ذهنیت و تصویر مشخصی از او در حافظه اش نداشته باشد. چهره های خاصی از این کاراکتر در ذهنم بود و به بازیگران متعددی فکر می کردم؛ اما در یک لحظه ذهنم رفت به سمت آقای محجوب عزیز و دیگر به بازیگر دیگری فکر نکردم؛ چون به نظرم بهترین گزینه برای ایفای نقش خلیل آقای محجوب بودند.
*البته نقش مقابل ایشان یعنی جلیل با بازی محمد کاسبی که یک دوقطبی برادرانه هم ایجاد کرد، به جذابیت قصه و فراز و نشیب های آن کمک کرد.
دقیقا. در ابتدا به نظرم رسید که بازیگر مقابل آقای محجوب و نقش خلیل باید به لحاظ ظاهری و فیزیکی به او شبیه یا نزدیک باشد، به ویژه اینکه قرار بود در نقش برادر ظاهر شود؛ اما بعد به این نتیجه رسیدم که به دلیل تفاوت های شخصیتی بین خلیل و جلیل اتفاقا بهتر است که آنها به لحاظ فیزیکی هم با هم متفاوت باشند. ضمن اینکه فیزیک محمد کاسبی فارغ از توانمندی ایشان در بازیگری به عنوان یک بازیگر پیشکسوت، هم برای نقش های مثبت مناسب است و هم نقش های منفی. در نهایت، توانمندی این دو بازیگر کمک کرد تا تضادها و کشمکش های این دو شخصیت درست از کار در بیایید و درام را پیش ببرد.
*همان‌طور که می دانید صاحبدلان در بین مردم طرفداران زیادی پیدا کرد. آیا خاطره یا بازخوردی از واکنش مردم نسبت به این سریال به یاد دارید؟
بله. به لطف خدا مردم این سریال را دوست داشتند و حتی با برخی از شخصیت های آن همذات پنداری می کردند. بعد از پایان سریال دو ماجرای جالب شنیدم که در حافظه ام ثبت شد. عکاس جوانی به دخترم که کار عکاسی می کند گفته بود به پدرتان بگویید من داشتم یک نوکیش مسیحی می‌شدم؛ اما با تماشای این سریال از تصمیم منصرف شده و مسلمان ماندم. 9 ماه بعد از سریال هم پیغامی به گوشم رسید که شخصی گفته بود در آن قسمتی که خانم ثریا قاسمی در سریال شفا گرفتند، مادرم بسیار متاثر شده و در آخرین شب احیای آن ماه رمضان خودش قرآن به سر گرفته و شفا پیدا کرده است. شنیدن این تاثیرات و بازتاب هایی که سریال بر مخاطب داشت، قوت قلب خاصی به من می بخشید و حس می کردم اینها برکات حضور قرآن در قصه بود و انشالله مورد قبول خداوند قرار گرفته باشد.
مصاحبه کننده: سید رضا صائمی
بیشتر بخوانید:
«صاحبدلان» بزودی در آی‌فیلم
معرفی سریال‌های رمضانی تلویزیون
دانلود و مشاهده سریال «صاحبدلان»
م ن/ه خ
